یادم هست مدرسه شهید موسوی همدان بودم و مدرسه فقط به خاطر اینکه من خوب گلری می‌کردم، در مسابقات فوتسال مدارس تیم داد. اتفاقا قهرمان هم شدیم.
  توسط خانم قربانپور مربی فوتبال شناسایی شدم. از فوتسال شروع کردم و سپس فوتبال. خانم قربانپور خیلی به من کمک کرد. در لیگ 2 و یک بازی کردم و مراحل موفقیتم را سپری کردم.
  یک مقطع به دلیل مشکلات مالی بی خیال ورزش شدم اما مربیم با حمایت‌هایی که داشت، شرایط بازگشتم را فراهم کرد.
  2 سال هست که تمرین اختصاصی در زمین چمنی در همدان برایم به رؤیا تبدیل شده. می‌گویند منتظر تأییدیه حراست اداره ورزش هستیم!
  متأسفانه به یک عده زمین چمن داده می‌شود و می‌توانند از آن استفاده کنند در حالی که بازیکنانی هستند در سطح اول فوتبال کشور حضور دارند اما زمین چمن داده نمی‌شود.
  تنها خواسته ام اختصاص سانس تمرین در زمین چمن است. تمرین دروازه بانی متفاوت با تمرینات گروهی است.
  می‌خواهم روزی برسد که لژیونر شوم و در بهترین باشگاه‌های دنیا بازی کنم.



هگمتانه، گروه ورزش - میثم ناصرنژاد: از همان روزهای ابتدایی مدرسه نشان داد که چه استعداد نهفته‌ای برای موفقیت در توپ و تور دارد. شروع او از فوتسال و در دوره مدرسه بود. خیلی زود پیشرفت کرد و به سکوهای افتخار رسید. انگار ژن فامیلی او "توفیق" واقعیتی غیرقابل انکار بود. "آتنا توفیق" همان دختر جسور و پدیده سال‌های اخیر فوتبال را می‌گوییم. فامیلی او برازنده اش است چرا که هر قدمی در این سال‌ها در مستطیل سبز برداشته، نه اینکه رؤیا، بلکه به واقعیت تبدیل شده است.
آتنا زاده هفتم اسفندماه 1384 است، برعکس خیلی از ورزشکاران که تصور رسیدن به قله‌های تیم ملی را نمی‌کنند، او با همین هدف وارد عرصه ورزش قهرمانی شد.
مادرش همان روزهای اول می‌گفت در فوتبال و فوتسال به جایی نمی‌رسد اما وقتی پیشرفت فرزندش را دید، مشوق اصلی او شد و اکنون از تصمیمش پشیمان نیست.
حالا آتنا با تلاش و کوشش فراوان نه تنها دروازه بان شماره یک تیم ملی جوانان کشور است بلکه به اردوی تیم ملی بزرگسالان نیز دعوت شده و قرار است در کنار زهرا خواجوی دیگر گلر همدانی تیم ملی و مرضیه نیکخواه دیگر بازیکن مطرح همدانی خوش بدرخشند.
توفیق فوتبال خود را از لیگ یک فوتسال شروع کرد و حتی با وجود مشکلات، از گروه خود صعود کردند. شروع فوتبالی این دروازه بان از تیم مطرح شاهین پارس تهران بود که با کمک خانم قربانپور و خانم مظاهری افتخار حضور در لیگ 2 کشور همراه با این تیم را پیدا کرد و توانست با 9 کلین شیت عنوان قهرمانی را همراه تیمش کسب کند.
او سپس با همدان در لیگ یک کشور حضور یافت و سال قبل نیز همراه با تیم ئاکو کرمانشاه در لیگ یک بازی‌های خود را ادامه داد و اکنون نیز چند پیشنهاد مطرح از تیم‌های لیگ برتری کشور دارد.
گفت وگو با پدیده فوتبال همدان را بخوانید:
 چه شد وارد عرصه فوتبال شدید؟
توفیق: دبستان که بودم، تیم فوتسال تشکیل دادیم و من هم دروازه بان شدم. چون از همان بچگی دروازه بانی را دوست داشتم. یادم است مدرسه شهید موسوی همدان بودم و مدرسه فقط به خاطر اینکه من خوب گلری می‌کردم، تیم داد. اتفاقا قهرمان هم شدیم. کلاس پنجم بودم و در ناحیه 2 آموزش و پرورش همدان درس می‌خواندم.
* خانواده مخالف حضورت در فوتبال نبود؟
توفیق: اولش چرا. می‌گفتن به جایی نمی‌رسم. اما مادرم مشوقم شد و خیلی به من در این مسیر کمک کرد.
چطور مسیر پیشرفت را طی کردی؟
توفیق: خب توسط خانم قربانپور مربی فوتبال شناسایی شدم. از فوتسال شروع کردم و سپس فوتبال. خانم قربانپور خیلی به من کمک کرد. در لیگ 2 و یک بازی کردم و مراحل موفقیتم را سپری کردم. هر چند در دوره کرونا خیلی ضربه وارد شد. یعنی همان زمانی که به اردوی تیم ملی فوتسال دعوت شدم، کرونا شیوع پیدا کرد و تمرینات کنسل شد.
 چه باعث شد از فوتسال به فوتبال برید؟
توفیق: خانم قربانپور این پیشنهاد را داد و به نظرم بهترین پیشنهاد بود چرا که خیلی سریع پیشرفت کردم. البته سختی‌های زیادی کشیدم. حتی یک مقطع به دلیل مشکلات مالی بی خیال ورزش شدم اما همین مربی با حمایت‌هایی که داشت، شرایط بازگشتم را فراهم کرد. با همین حمایت‌ها بود که برگشتم و به هدف اولم که حضور در تیم ملی بود رسیدم.
 از وضعیت تمرینات خودت بگو؟
توفیق: خب هم تمرین بدنسازی دارم و هم کار با توپ. همه روزه وقتی همدان هستم با خانم قربانپور کار می‌کنم. در واقع دو نوبت در روز. اما مشکلات همچنان پابرجاست.
 چه مشکلاتی؟
توفیق: 2 سال هست که تمرین اختصاصی در زمین چمن در همدان برایم به رؤیا تبدیل شده. می‌گویند منتظر تأییدیه حراست اداره ورزش هستیم! من بازیکن تیم ملی هستم و باید حرفه‌ای تمرین کنم اما متأسفانه در این مدت همراه مربی خود در پارک مردم تمرین می‌کنیم. به نظرم شایسته یک ورزشکار ملی پوش نیست که این چنین آماده سازی کند.

 یعنی در چمن پارک آماده می‌شوی؟
توفیق: چکار باید کرد. برای حفظ آمادگی خودم باید تمرین کنم. البته تبعیض هم وجود دارد و متأسفانه به یک عده زمین چمن داده می‌شود و می‌توانند از آن استفاده کنند در حالی که بازیکنانی هستند در سطح اول فوتبال کشور حضور دارند اما زمین چمن داده نمی‌شود. خانم قربانپور مربیم خیلی پیگیری کردند و حتی خودم این موضوع را با هیأت فوتبال در میان گذاشتم اما تا به امروز نتیجه بخش نبوده است.
از مسابقات کافا بگویید؛ شرایط چطور بود؟
توفیق: در ترکیب تیم ملی فوتبال دختران کمتر از 18 سال کشور در مسابقات کافا که به میزبانی شهر دوشنبه تاجیکستان برگزار شد با کسب 3 پیروزی و یک تساوی با اقتدار عنوان قهرمانی را به دست آوردیم.
در این دوره از مسابقات با تیم‌های قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان هم گروه بودیم. سه برد و یک تساوی کسب کردیم و قهرمان شدیم. جا دارد همین جا از مریم جهان نجاتی سرمربی تیم ملی فوتبال که به من اعتماد کرد و گلر اصلی تیم ملی بودم، تشکر کنم.

به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدید؟
توفیق: خیلی خوشحالم که مسیر پیشرفتم را طی می‌کنم. همراه با مرضیه نیکخواه دیگر بازیکن خوب همدان به تیم ملی بزرگسالان دعوت شده ایم و از بیستم به اردو می‌رویم.

 یک دروازه بان باید چه ویژگی داشته باشد؟
توفیق: فوتبال ورزش جذابی است. باید شوق پرواز کردن داشت. من اولین بار که به تیم ملی دعوت شدم نسبت به سایر دروازه بان‌ها به لحاظ قد و قامت، کوتاه‌تر بودم اما تلاش کردم و به هدفم که رسیدن به نفر اصلی تیم ملی بود، رسیدم.
 حضور در اردوها مشکلی به لحاظ تحصیلی ایجاد نمی‌کند؟
توفیق: همکاری می‌کنند البته انتظار دارم مدیر مدرسه هم بیشتر همکاری کند. این افتخارات فقط به نام من نوشته نمی‌شود و به نام همدان نوشته می‌شود. با حمایت هاست که می‌توانم بیشتر موفق شوم.
 چه انتظاری از مسؤولان ورزشی دارید؟
توفیق: تنها خواسته ام اختصاص سانس تمرین در زمین چمن است. تمرین دروازه بانی متفاوت با تمرینات گروهی است. یعنی دروازه بان علاوه بر نیاز برای تمرین گروهی، باید تمرین اختصاصی هم داشته باشد.
از طرفی، واقعا بررسی کنید همدان چند بازیکن در تیم‌های مطرح فوتبال بانوان کشور دارد. چرا نباید ما در کنار هم یک تیم لیگ برتری داشته باشیم تا این افتخارات به نام همدان ثبت شود. بازیکنان خیلی زیادی در لیگ برتر و دسته اول کشور داریم که برای سایر استان‌ها توپ می‌زنند.

 رؤیای آتنا توفق؟
توفیق: می‌خواهم روزی برسد که لژیونر شوم و در بهترین باشگاه‌های دنیا بازی کنم. ما الان اول آسیا هستیم و تلاش می‌کنیم رتبه خود را در فیفا هم ارتقا بدهیم.
 حرف پایانی؟
توفیق: از خانواده ام بابت تشویق‌ها خیلی تشکر می‌کنم. از مربیانم قربانپور و جهان نجاتی که خیلی به پیشرفتم کمک کردند. امیدوارم جبران زحمات آنها را با پیشرفتم کرده باشم.